โรคไวรัสตับอักเสบคืออะไร
โรคไวรัสตับอักเสบหมายถึงการอักเสบของตับที่เป็นผลมาจากการติดเชื้อไวรัส โรคไวรัสตับอักเสบบี หรือซี สองชนิดนี้เป็นเชื้อที่พบบ่อยที่ทำให้เกิดการผลกระทบต่อตับ
ผู้ที่ติดเชื้อไวรัสตับอักเสบBหรือCเป็นเวลานานกว่า 6 เดือนจะเรียกว่าเป็นโรคไวรัสตับอักเสบแบบ “เรื้อรัง” (เรื้อรังหมายถึงการเป็นโรคระยะยาว, ในที่นี้คือมากกว่า 6 เดือนขึ้นไป)
บางคนอาจไม่รู้สึกเจ็บป่วยและอาจรู้สึกปกติธรรมดาแต่อย่างไรก็ตามหากปล่อยทิ้งไว้โดยไม่ได้รับการตรวจสอบหรือไม่ได้รับการรักษาอาจจะเป็นอันตรายต่อตับเช่น:
- เกิดอาการตับบวม
- เกิดแผลเป็นที่ตับ
- อาจพัฒนาไปสู่การเป็นมะเร็งในตับ (การมีเนื้องอกเจริญเติบโตในตับ)
ช่องทางการแพร่เชื้อไวรัสตับอักเสบชนิดต่างๆ
- ไวรัสตับอักเสบเอ
ติดต่อทางอาหาร และน้ำดื่มที่มี การปนเปื้อนเชื้อ และมีโอกาสเกิดไตวายได้ ในรายที่มีอาการรุนแรง - ไวรัสตับอักเสบบี
ติดต่อได้ทางเพศสัมพันธ์ ถ่ายทอดจากมารดาสู่บุตรทางเลือดก่อให้เกิดโรคได้ ทั้งเฉียบพลันและเรื้อรัง ซึ่งเป็นปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดมะเร็งตับและตับแข็งได้ - ไวรัสตับอักเสบซี
นับเป็นภัยเงียบ การติดต่อโดยได้รับเลือดหรือส่วนประกอบของเลือด ที่มีการปนเปื้อนเชื้อไวรัสตับอักเสบซี หรืออาจติดจากการใช้ยาเสพติดชนิดฉีดเข้าเส้น การสักหรือฝังเข็ม การติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ทำให้ตับเสื่อมสภาพ และเป็นตับแข็งหรือมะเร็งตับ
ต้องรีบรักษาหากพบว่าติดเชื้อไวรัสตับอักเสบ
ไวรัสตับอักเสบเอ และบี ชนิดเฉียบพลัน และไวรัสตับอักเสบอี ส่วนใหญ่แพทย์จะรักษาแบบประคับประคอง หรือรักษาตามอาการเพื่อลดการอักเสบของตับ ผู้ที่เป็นไวรัสตับอักเสบมักอ่อนเพลีย รับประทานอาหารได้น้อยลง แพทย์ก็จะให้สารอาหารทางน้ำเกลือ และแนะนำการปฏิบัติตัว ได้แก่ การพักผ่อนมากๆ ในช่วงที่มีอาการอ่อนเพลีย กินอาหารให้พอเพียง โดยหลีกเลี่ยงอาหารที่มีไขมันสูง งดแอลกอฮอล์ และหลีกเลี่ยงยาพาราเซตามอล ทั้งนี้แพทย์จะนัดให้ทำการตรวจเลือดเพื่อติดตามผลการรักษา และดูการทำงานของตับว่าดีขึ้นหรือไม่อย่างต่อเนื่อง
